Bu aralar çok mutluyum...Mutlu olmak için pekçok sebebim var aslında....Olmasını beklediğim şeylerin, sahip olmak istediğim şeylerin olmaya başladığı bir dönemi yaşıyorum şu aralar....Ama nedense bir o kadar da tedirginim...???!!!Bundan 2 yıl öncesine kadar birşeye sevindiğimde, bir daha hiç üzülmeyecekmişim gibi gelirdi...Artık tüm mutsuzlukların ve üzüntülerin benden çok uzak olduğuna inanır ; bundan sonra hayatımda herşey dört dörtlük olacakmış gibi herşeye kendimi inandırırdım....
Şimdi ne oldu peki??? Neler değişti de mutlulukla kaygıyı; sevinçle tedirginliği bir arada yaşıyorum...Ve bu duygular öyle bir birliktelik ki ne tam anlamıyla sevinebiliyorsun...ne de ne yaşadığını anlayabiliyorsun...
Ewet mutluyum sevinçliyim, beklentilerim yavaş yavaş gerçekleşmeye başlıyor ama bir taraftan da bu büyünün bozulmasından korkuyorum....İçimdeki bir ses sürekli olarak "YA......OLURSA" ile başlayan cümleler kuruyor...buda içimdeki kurdu canlandırarak beri için için kemiriyor...SEVİNCİMİ DE MUTLULUĞUMU DA SONUNA KADAR YAŞATMIYOR BANA....
Bundan dolayı çocukluğumu, gençliğimi, bağımsız yaşadığım zamanlarımı bazen çok özlüyorum...
(gençliğimi derken okul çağlarımı kasteddim. yoksa yaşlı değilim 27 sıne merdiven dayamış zıpkın gibi bir insanım yoksa :D )
Evlendiğimden beri böylesi bir duygu içine girdim...belki yaşantı değişikliği belki yeni bir çevre ve başka hayatların içine karışıp kaynaşmaya çalışma çabaları beni bu hale çevirdi...Tabii bu süreçte yaşanan bir takım olumsuzlukların ve üzüntülerin getirmiş olduğu şeylerde işin cabası....
Hayat çok enteresan mutluluklar bir an üzüntüler bir ömür. Sıkıntı arıyoruz kendimize yapımızda var. Çok güldüğümüzde kesin ağlayacaksın, aman bu kadar gülmeyin kötü birşey olur feslefesini güden bir milletiz.
YanıtlaSilBen kendimle ciddi savaş veriyorum mutsuz olmamak için. Gereksiz şeyleri büyütmemek için. En önemlisi mutsuzluğumu insanlarla paylaşıp kendi yapamadıklarını bana empoze etmelerine izin vermemek için.
Ve hayata ne verirsen sana o döner sen mutsuzluğu anarsan kapından girmesi an meselesi olacaktır. Mutluluğu iste o gelsin misafirliğe mutsuzluğu anmazsan belki mutluluk yatıya bile kalır:) Sevgiyle kal...
yorumunu okurken yüzüme güzel ve içten bir tebessüm yayıldı....mutluluk çok güzel bir duygu...bende çogu zaman kendimle çok savaşıyorum ama bazen öyle şeylerle karşılaşıyorsun ki öyle haksız davranışlarla mücadele etmek zorunda kalıyorsun ki en güzel ve özel zamanlarını sana zehir edebiliyorlar...ama dediklerini daha çok dikkate alacağım...yazdığın şeyler gerçekten yüreğime huzur salgıladı...teşekkür ederim...
YanıtlaSil